Wandspanning meten middels MRI

Door enorme vooruitgang in de afgelopen decennia kunnen veel ernstige aangeboren hartafwijkingen in eerste instantie succesvol verholpen worden. Echter, op latere leeftijd kunnen deze kinderen toch (veel) klachten hebben die hen belemmeren in het dagelijks leven. Een veel voorkomend probleem is hartfalen. Bij hartfalen kan het hart niet in alle omstandigheden genoeg bloed rondpompen om te voldoen aan de behoeftes van het lichaam. Op dit moment is te weinig bekend over hoe hartfalen ontstaat bij patiënten met een aangeboren hartafwijking, vooral bij kinderen met een eenkamerhart of bij afwijkingen die de rechterhartkamer meer dan normaal belasten.

<h2> Stimuleringsbijdrage</h2> <p> Met een stimuleringsbijdrage willen de onderzoekers een computermodel ontwikkelen waarmee twee van de belangrijkste maten die de hartfunctie bepalen kunnen meten in eenkamerharten en in de rechterhartkamer. Deze maten zijn: de spanning in de spierwand van het hart en hartspierwand vervorming.</p> <h2> Meten van vervorming</h2> <p> Hartspiervervorming kan nu op een vereenvoudigde manier gemeten worden. Echter dit is niet echt nauwkeurig voor hartkamers met een bijzondere vorm, zoals het eenkamerhart en de rechterhartkamer. Om dezelfde reden is het tot nu toe te ingewikkeld om wandspanning van de hartwand in de praktijk te meten. Wandspanning speelt een sleutelrol in het ontstaan van hartfalen. Er mist nu heel belangrijke informatie, die bijvoorbeeld zou kunnen dienen als marker die in de praktijk gebruikt kan worden om patiënten die een verhoogd risico lopen op het ontstaan van hartfalen te identificeren. Met behulp van MRI beelden kunnen computermodellen van de hartkamers gemaakt worden en nauwkeurige berekeningen van de wandspanning en hartspiervervorming gedaan worden, ook in hartkamers met een ingewikkelde vorm. Door het ontwikkelen van deze methode komt er een praktisch instrument beschikbaar waarmee op efficiënte en betrouwbare wijze wandspanning en hartspiervervorming gemeten kan worden. Dit zal eerst getest worden m.b.v. MRI scans diej al verzameld zijn.. De verwachting is dat dit model belangrijk is om beter te begrijpen hoe hartfalen ontstaat en zo kinderen met aangeboren hartafwijkingen beter te kunnen behandelen, bijvoorbeeld door m.b.v. het model te beslissen of er opnieuw geopereerd moet worden</p>

Update afronding onderzoek
Hartfalen is een complex ziektebeeld dat bij patiënten met een aangeboren hartafwijking op latere leeftijd frequenter voorkomt. Bij hartfalen schiet de pompkracht van het hart tekort waardoor het lichaam niet meer goed voorzien wordt van zuurstof. In een pilot studie hebben onderzoekers van het Erasmus MC een methode ontwikkeld om hartfalen te kwantificeren door te kijken naar de spanning in de wand van het hart. Hierbij is gekeken naar een groep patiënten met een Tetralogie van Fallot, waarbij lekkage van de longslagaderklep optrad na een hartoperatie. Van deze groep patiënten is bekend dat zij een grotere kans hebben om hartfalen te ontwikkelen. Patiënten met een aangeboren hartafwijking hebben vaak een andere vorm van het hart. Hierdoor is het lastig om met de huidige methoden de wandspanning te berekenen. De onderzoekers hebben voor elke patiënt met behulp van MRI en echo technieken een hartmodel gemaakt om de wandspanning te berekenen.

De hartmodellen laten zien dat een hogere wandspanning vaak gerelateerd is aan een verminderde functie en pompkracht van de rechterhartkamer. Daarnaast wordt gezien dat ernstigere lekkage van de longslagaderklep samengaat met een hogere wandspanning. Het lijkt dat er bij lekkage meer rek op het hart komt waardoor het hart minder goed kan pompen.

Deze studie geeft meer inzicht in het mechanisme van hartfalen bij patiënten met een aangeboren hartafwijking. De methode kan mogelijk in de toekomst gebruikt worden om hartfalen te voorspellen en hiermee betere beslissingen te maken voor patiënten.

« Bekijk alle onderzoeken

Wandspanning meten middels MRI

Kom in actie

Overig