De zwangerschap die anders liep ..

 

Het verhaal van Nova-Skye, geboren met transpositie van de grote vaten

Op woensdag 22 maart 2017 was het zover: de twintigwekenecho! Na de geboorte van onze oudste dochter had ik twee miskramen gehad en ik had met mezelf afgesproken dat ik eindelijk van deze nieuwe zwangerschap zou kunnen gaan genieten als deze twintigwekenecho goed zou zijn.

Helaas werd de zwangerschap na die dag heel anders dan we gehoopt hadden!

 

Twijfel

De echoscopiste bleef maar kijken naar het hartje. Ze vertelde dat ze het niet goed in beeld kreeg omdat ons meisje in stuit lag. Ze verzocht ons om even plaats te nemen in de wachtkamer en ik kreeg een kop thee met suiker met het verzoek om wat rond te gaan lopen zodat onze kleine meid misschien anders zou gaan liggen in mijn buik. Op die manier zou ze het hartje misschien beter in beeld kunnen krijgen. Na ongeveer dertig minuten werden we weer  binnengeroepen. Er was inmiddels een tweede echoscopiste bij geroepen.

Het enige wat ik kon opvangen was een vaag gefluister over vaten die niet goed liepen. Er was teveel twijfel. We kregen een verwijzing naar het ziekenhuis in Maastricht waar ze gespecialiseerd zijn in hartafwijkingen. Daar zou het hartje nader bekeken worden.

 

Maastricht – Leuven

Gelukkig konden we twee dagen later al terecht, maar ook hier kregen ze het hartje moeilijk in beeld. We werden uitgenodigd om op maandag terug te komen voor een vervolgonderzoek waar de kindercardioloog ook bij zou zijn.

Na een weekend waarin onze emoties alle kanten op vlogen meldden wij ons maandag weer bij het ziekenhuis in Maastricht. Toen ik zag dat er in de spreekkamer zes mensen op ons zaten te wachten wist ik meteen dat we geen goed nieuws zouden krijgen. 

 

Na een uitgebreide echo kregen we de diagnose: transpositie van de grote vaten.

Allerlei vragen spookten door m’n hoofd. Wil ik deze zwangerschap wel doorzetten? Wat komt er op ons pad?

We kregen uitleg over de hartafwijking waarmee onze dochter geboren zou worden. Zo werd ons ook verteld dat ze na haar geboorte een openhartoperatie zou moeten ondergaan. Bij een vruchtwaterpunctie werd duidelijk dat er verder geen afwijkingen waren. Daarop besloten wij om de zwangerschap door te zetten. Vanuit Maastricht werden we doorverwezen naar het Universiteitsziekenhuis in Leuven, waar de openhartoperatie plaats zou moeten vinden.

 

De rest van de zwangerschap heb ik uiteindelijk toch nog wel een beetje kunnen genieten.

Bij iedere afspraak in Maastricht of Leuven zagen de echo’s er verder goed uit en was het ‘alleen’ de transpositie.

 

Keizersnede

Op maandag 7 augustus 2017 was het zover: de geplande keizersnede. Ik was in tranen toen we het ziekenhuis in liepen. Ik had geen idee wat er die dag allemaal op ons af zou komen. We konden niet anders dan het allemaal maar over ons heen laten komen.

Om twaalf uur ‘s middags werd onze dochter Nova-Skye uit m’n buik gehaald en gelukkig deed ze het direct na de geboorte erg goed. Ze werd wel meteen naar de afdeling neonatologie gebracht waar ze haar medicatie (Prostin) en zuurstof toedienden.

Op woensdag 9 augustus, de tweede dag na haar geboorte, werden we om zes uur ‘s ochtends gebeld werden met de mededeling dat Nova-Skye achteruit ging. De ductus was aan het sluiten, dus de operatie (arteriële switch) kon niet langer wachten.

Na een aantal spannende uren mochten we rond half twee onze dochter bezoeken op de IC. Ze was helemaal opgezwollen en lag aan allemaal slangen.

Maar het herstel ging daarna ongelooflijk snel. Nova-Skye mocht na vijf dagen al naar de verpleegafdeling en vier dagen later mocht ze mee naar huis!

 

Hoe gaat het nu

Inmiddels is ze bijna tweeënhalf jaar oud. We gaan jaarlijks voor controle naar Maastricht, en daarvan zijn de resultaten tot nu toe altijd goed geweest.

Wij zijn ontzettend dankbaar dat ze er is. Ze vult de harten van iedereen met haar vrolijkheid en gekkigheid!

 

Geschreven door Dian, mama van Nova-Skye

 

« Bekijk alle verhalen